Dünya Engelsizlerinin Engelliler Günü Kutlu Olsun

Bugün Dünya Engelliler günü… Daha net ifade etmek gerekirse Dünya Engelsizlerinin Engelli günü… Neden engelsizlerin engelli günü? Çünkü tüm özel günler gibi yapmacık, insanların hayatında unuttuğu, değer vermediği şeyleri yılda 1 kez hatırlayarak vicdanını rahatlattığı günlerden biri… Bu yüzden engelliler günü de dahil hiçbir özel günü sevmem. Sözde özel günlerle farkındalık yaratılmak isteniyor ama gerçekte  insanoğlunun her sene düzenli şekilde yaptığı en büyük sahtekarlık…
Özel günler sayesinde bugüne kadar çözülen bir mesele gördünüz mü? Mesela yıllardır kutlanan gaziler günü ne farkındalık yarattı? Her yıl 19 Eylül’de gazileri hatırladıkta ne oldu? 20 Eylül günü herkes hayatına kaldığı yerden devam etti, 19 Eylül’de hatırlanan gazinin 20 Eylül’de protez bacağına haciz konuldu. Yalansa yalan söylüyorsun diyin. Hayır sen yanlışsın bak şu özel gün sayesinde toplumun şu kesiminin sorununa çözüm bulunduğunu söyleyin.
Engelliler günü de diğer özel günlerden farksız bir gün. Her yıl 3 Aralık’ta engelliler hatırlanır, herkes o gün engellilere karşı bir anda duyarlı olur, engellilerin sorunlarının çözülmesi gerektiği hakkında sosyal mesajlar paylaşır. Peki gerçekte neler olur?
3 Aralık’ta engelli asansörünü kullanan engelsizlere küfreden vatandaş ertesi gün işe geç kalmamak için metrodaki engelli asansörünü kullanmaktan çekinmeyecek dün söylediği küfürleri hatırlamayacak
3 Aralık’ta sokak kaldırımlarının yüksekliğinden şikayet eden kişi ertesi gün arabasını tam engellilerin geçmesi için yapılan kaldırımların yanındaki engelli yolunun önüne park edecek. Kaldırımların kenarına yapılan o küçük, dar rampa yolun engelliler için yapıldığı aklına bile gelmeyecek çünkü engelliler için yapıldığını bile bilmeyecek. Bisiklet kullananlar için yapıldığını zannedecek.
3 Aralık’ta ”engelliler de bizim gibi bir insan, onları dışlamayalım” diyenler ertesi gün bir engelli görünce ya dilenci muamelesi yapacak, ya görmezden gelecek ya da yanından geçerken engellinin duyacağı şekilde ”vaahh vaah Allah yardım etsin” diyerek öküzlükte zirveye çıkacak.
3 Aralık’ta engellilerin toplu taşıma araçlarına binemediğinden dert yananlar ertesi gün otobüse binmek için orta kapıdaki engelli rampasını utanmadan kullanmaktan çekinmeyecek. Böyle bir hayvanlık yaptığı için utanmayacak. Ön kapıdan binenler ise bir an önce otobüse binmek için arkasındaki engelliyi ezmekten geri durmayacak.
3 Aralık’ta engellilerin iş imkanının kısıtlığından iş bulamadığından şikayet eden iş veren vatandaş, ertesi gün engelli işçi çalıştırmamaya devam edecek. Engelli çalıştırmak yerine ceza ödemeyi tercih edecek
3 Aralık’ta ”Engellilerin de mutlu olmaya hakkı var, lütfen dışlamayalım” diyen anne baba, ertesi gün kızının ya da oğlunun bir engelliyle evlenmemesi için dua edecek. Şayet böyle bir hata yapıp bir engelliye aşık olmuşsa derhal onu terk etmesini, engelli biriyle çocuğunu evlendiremeyeceğini söyleyecek.
3 Aralık’ta engellilere verilen sosyal yardımın az olduğunu, arttırılmasını söyleyen vatandaş, ertesi gün engelli rolü yaparak ya da bir torpille aldığı engelli taşıma kartını kullanacak ve ihtiyacı olan bir engellinin hakkını yediği için zerre kadar vicdan azabı duymayacak.
3 Aralık’ta engellilerin de diğer insanlar gibi eğitim alması gerektiğini söyleyen adam, ertesi gün engellilerin hepsini zeka engelli zannetmeye ve okumuş üniversite mezunu bir engelli görünce”aa sen bu halinle okumuşsun” diyerek şaşıracak. Bu konuşmasıyla hakaret ettiğinin farkında bile olmayacak övdüğünü zannedecek.
Kısaca 3 Aralık’ta söylenen her şey ertesi sabah unutulacak ve her yıl olduğu gibi vicdanımızı 1 gün rahatlatıp ertesi sabah engellileri görmezden geldiğimiz, unuttuğumuz, dışladığımız hayatımıza kaldığımız yerden devam edeceğiz ve kimsenin aklına dün engelliler gününü kutlarken engellilerin ne hissettiği aklına gelmeyecek. Çünkü bugün engelliler mutlu olsun diye değil engelsizler vicdanını rahatlatsın diye uydurulmuş bir gün..
Engelsizlerin engelli gününü tekrar kutluyorum.. Bu geceye kadar vicdanınızı rahatlatabildiğiniz kadar rahatlatın. 364 günün vicdan rahatsızlığını 1 gün içinde tatmin edebildiğiniz kadar edin ve sabah bir sonraki engelliler gününe kadar engellileri yok saydığınız hayatınıza devam edin…
TIBBIYELİ HİKMET